|
| |
|
تکیه به شونه هام نکن ، من از تو افتاده‌ترم ما که به هم نمیرسیم ، بسه دیگه بذار برم کی گفته بود به جرم عشق ، یه عمری پرپرت کنم حیف تو نیست کنج قفس ، چادر غم سرت کنم ؟؟!! من نه قلندر شبم ، نه قهرمان قصه‌ها نه برده حلقه به گوش ، نه ناجی فرشته‌ها من عاشقم همین و بس ، غصه نداره بی‌کسیم قشنگی قسمت ماست ، که ما به هم نمیرسیم |
روح از دل بپرسید چرا غمگینی
روی دوشت چه غمی باز کندسنگینی
عاشقی دور زمنزلگه جانان ماندی
یا که عشق صنمی رازبر خود راندی
درد هجران؛غم کاشانه و موطن داری
بازگو از چه سبب زار وچنین تبداری
گفت دل درد من از عشق و غم هجران نیست
تو ز خود پرس که زاری من از آتش کیست
پر پرواز تو از سوختن و سوز من است
راز آزاد شدن از قفس تنگ تن است
من زمینی شدم از عشق تو راهی کمال
من شدم زیر سم اسب غروری پامال
بهر تو عشق به معنای بهشتی شدن است
در یم حادثه و رنج به کشتی شدن است
بهر من خون دل و زخم تحمل کردن
زندگی در پس ابهام به غربت مردن
حال دانی که خودخواهی تو درد من است
راز سرسبزی رویت بدن زرد من است
آموخته ام.... بهترین کلاس درس دنیا,کلاسی است که زیر پای پیرترین فرد دنیاست.
آموخته ام.... وقتی که عاشقید,عشق شما در ظاهر نیز نمایان میشود.
آموخته ام.... تنها کسی که مرا شاد میکند, کسی است که به من میگوید: تو مرا شاد کردی.
آموخته ام.... که مهربان بودن بسیار مهمتر از درست بودن است.
آموخته ام.... که هرگز نباید به هدیه ای از طرف کودکی نه گفت.
آموخته ام.... که مهم نیست که زندگی تا چه حد از شما انتظار جدی بودن را دارد,همه ما به دوستی احتیاج داریم که لحظاتی با وی از جدی بودن به دور باشیم.
آموخته ام.... که زندگی مانند یک دستمال لوله ای است,هرچه به انتهای آن نزدیک تر میشویم سریعتر حرکت میکند.
آموخته ام.... که پول شخصیت نمی خرد.
آموخته ام.... که تنها اتفاقات کوچک روزانه است که زندگی را تماشایی میکند.
آموخته ام.... که چشم پوشی از حقایق آنها را تغییر نمیدهد.
آموخته ام.... که این عشق است که زخم ها را شفا میدهد نه زمان.
آموخته ام.... که هیچ کس در نظر ما کامل نیست تا زمانی که ما عاشقش بشویم.
آموخته ام.... که زندگی دشوار است اما من از او سخت ترم.
آموخته ام.... که لبخند ارزان ترین راهی است که میتوان با آن نگاه را وسعت داد.
آموخته ام.... که نمی توانم احساسم را انتخاب کنم,اما میتوانم نحوه برخورد با آنها را انتخاب کنم